Senet.az oxucularına Daşkənd Şərqşünaslıq İnstitutunun əməkdaşı Ziba Səlimovanın tərcüməsində tanınmış özbək şairi Mahmud Tairin şeirlərini təqdim edir. Mahmud Tahir 1952-c ildə Daşkənd şəhəri Parkənd rayonunda doğulmuşdur. Şairin bu günə qədər “Biz nə üçün görüşdük”, “Eşq nəşəsi”, “Haqqı tanıyaraq”, “Yüz dördlük” kimi şeirlər toplusunu nəşr olunmuşdur. Mahmud Tairə 2005-ci ildə “Özbəkistanın xalq şairi” adı verilmişdi.
Ona Anne
Mehringiz bulog’i ummonga o’xshar, Mihriniz pınarı nehire benzer,
So’zingiz suxani Luqmonga o’xshar, Sözünüz tatlıdır, Lokmana benzer,
Jon ona, ko’rmasam ko’zlarim qaqshar, Anacığım, görmesem gözlerim ağlar,
Ko’zim qarog’ida parvonam mening. Kara gözlerimde pervanem benim.
Oppoq sochlaringiz tog’larga ro’mol, Kar gibi saçların dağlara örtü,
Dilingiz muattar rayhonga xayol, Gönlün tertemiz bir bahçenin gülü,
Tilingizdan tomar baxt, iqbol, kamol, Dilinden çıkanı mutluluk, kemal,
Kamolimni ko’rib mastonam mening. Kemalimi görüp sarhoşum benim.
Sizga qiyos yo’qdir, qiyoslar ojiz, Sana kıyas yoktur, kıyaslar aciz,
Bitta ne, o’n bo’lsa quyoshlar ojiz, Bir değil gerekse on güneş aciz,
Ko’nglimning gavhari nurlangan hargiz Gönlümün cevheri nurludur senle
Bu mulki borliqda yagonam mening. Varlıklarım içinde bir tanem benim.
Onajon, ne qildim men qirqdan oshib, Anacığım, ne yaptım kırkı geçip,
Hamon mehringizni ketaman tashib, Henüz giderim de mihrin bırakıp.
Dilim to’lib borar, ko’zimdan toshib, Gönlüm doldu artık gözümden akıp,
Axir o’lchanganku umrim ham mening. Ama sonu vardır ömrümün benim.
Subhi sabo bo’lib sochingiz silay, Sabah nesim olup saçın okşayım,
Umri fido bo’lib umringiz tilay, Ömrü fida olup ömrün dileyim
Ona, ko’zingizda quyoshday kulay, Anne gözlerinde güneş olayım.
Bosh ursam, Makkamsiz, Madinam mening Baş koysam Mekkemsin Medinem benim.
Ko’zim hayrat yoqqan chiroq Gözüm şaşkın bir ışık
Ko’zlarimda kulgan gulim, Gözlerimde gülmüş gülüm
Tilagimda ungan gulim, Dileğimde olmuş gülüm
Yuragimdan yulgan gulim, Kalbimden koparmış gülüm
Seni kimga tutayin, ayt? Seni kime vermem gerek?
Ko’ksim birov chiqmagan tog’, Göğsüm kimse çıkmamış dağ
Dilim hech kim kirmagan bog’, Gönlüm kimse girmemiş bağ
Ko’zim hayrat yoqqan chiroq, Gözüm şaşkın bir ışık
Seni kimga tutayin, ayt? Seni kime vermem gerek?
Jismimdagi jonday so’zim, İçimdeki candır sözüm
Qush qidirgan donday so’zim, Kuş aramış dandır sözüm,
Onam yopgan noonday so’zim, Anam yapmış ekmek sözüm,
Seni kimga tutayin, ayt? Seni kime vermem gerek?
She’rim mening dil gavharim, Şiirim benim gönül incim,
Dilim guldir, ham zargarim, Gönlüm çiçek hem kuyumcum,
Dil qonidan topgan zarim Kalp kanından bulmuş zerim
Seni kimga tutayin, ayt? Seni kime vermem gerek?
Quyosh quchib kuygan Vatanm Güneş kucaklayan Vatan,
Oy tonggacha suygan Vatan, Ay ta sabah övmüş Vatan,
Ismin jonga o’ygan Vatan, Adın canda biımiş Vatan,
Sensiz yashab netayin, ayt? Sensiz nasıl yaşayım ki…
