Günel Rəcəb
Şeirlər
İçimdəki bu kədəri
Vərəqlərə tökər olsam
Göz yaşımın damlaları
İsladardı vərəqləri.
İçim dolu
Vərəqsə boş.
Nə yaza bilirəm,
Nə də ağlaya.
Acıdan, ağrıdan
Keyləşmişəm mən.
Nə ağrını duyuram,
Nə kədəri, qəmi mən.
Bir yel əsib keçəydi.
Bir ildırım çaxaydı.
İçimdə bir burulğan
Vurnuxur dayanmadan.
Nə irəli, nə geri
Bir yolum yox getməyə
Nə səninlə, nə sənsiz
Qərar verə bilmirəm
Səni mən tərk etməyə
******
Gecə…
Həzin bir musiqi…
Ağ kağızım, bir də qələm…
Sirdaşım…
Tökülən göz yaşlarım…
Tənhalığımın tək şahidi…
Ay…
Süküt…
İlhamımın gələn vaxtı.
Arzularım…
Xatirələr və xəyallar…
Günümün ən gözəl vaxtı.
*****
Həsrət içmiş gözlərim
Qəlbimin yarasından.
İrin içmiş,
Qan içmiş.
İllərin arasından
Kədər içmiş,
Qəm içmiş.
Ayrılıq acısından
Xəstələnmiş
Vərəmmiş.
*****
Bir seçimim yox ikən
Geriyə körpülər yanıb
Kül ikən
Göz yaşları faydasız.
Hayqırtılar,
Çağırışlar cavabsız.
Suallar var
Ünvansız.
Bir ömürlük məhbusam.
Bu birlikdə
Tək qalmaq!
İki ikən bir olmaq.
Yalnızlığa qapılmaq.
Əbədi məhbus mənəm
Nə günahım,
Nə cəzam
Hələ bəlli olmayıb.
Hələ mənim
İfadəm alınmayıb.
Kim hakimdir?
Kim vəkil?
Kim kəsibdir bu işi?
Kim veribdir
Ömürlük tənha olmaq hissini.
Kim gətirdi bilmirəm
Yayın oğlan çağında
İçimdəki bu qışı?
Şeirlərimə yağan
Bəyaz qarı,
Yağışı ?
Kim veribdir bilmirəm
Pillələri qalxdıqca
İçimdəki düşüşü?
Kim qarğayıb
Ömrümə
Sevgisiz,
Tənha,
Yalnız qalışı?
******
Mənə bir şəkil göndər
Ağ köynəkdə gülümsə
Mənə gülürmüş kimi
Bu şəkildə gülümsə
Darayıb saçlarını
Sən onları sığalla.
Görüşə gedənlər tək
Saçlarını sığalla
Üzünü qırx, ətirlən
Qoy şəkildə duyum mən
Yaz qoxulu sevginin
Həsrətin qoxsunu mən
Elə bax ki, şəkildə
Sanki mənə baxırsan.
Bir baxışla sevgini
Ruhuma axıdırsan
Mənə bir şəkil göndər
Sənin gördüyün kimi
Görüm orda özümü
Buruq saçlı,
Al dodaqlı
Çılğın qızı
İllər öncə sənin
Kitabxanada gördüyün tək
Görüm mən də özümü
